Bruine bonen

[00:00:00] Speaker A: Zit je klaar? Want we gaan lachen en brullen. Hier is voor u, met het is weer, een geweldige man, Fonske! [00:00:06] Speaker B: Fonske, goeiedag. [00:00:09] Speaker C: Goeiedag, goeiedag. [00:00:11] Speaker B: En kamerad, manneke, waar had jij gezeten, jongen? [00:00:15] Speaker C: Ja, maar ik kon niet naar hier komen, want de studio was helemaal afgebroken. [00:00:19] Speaker B: Ja, dat klopt. We hebben serieuze problemen gehad en we hadden back-up en zo ver geraakt tegen je vriend. [00:00:25] Speaker C: Nee, maar ik heb wel een mopje van Thomas verteld. Ik heb dat dan ook door mijn kleindochter naar haar laten doorsturen. Want aan die moderne technologie, daar ken ik geen ... van. [00:00:37] Speaker B: Weinig van, ja. We begrepen dat, we begrepen dat. Fijn dat je er weer bent. Je ziet er goed uit, trouwens. [00:00:41] Speaker C: Dank je. [00:00:41] Speaker B: Dank je dat dat te maken heeft met het weer. Ivy, je ziet er ook nog goed uit. Ja, ja, ja, ja, ja. Voilà, je mag erbij zijn. We zijn met z'n drieën, lang geleden. Tof. Ja, ja. Volgende keer zijn we gewoon de gedragen dat je een leuke mop komt vertellen. Dus ik zou zeggen, over wat gaat de mop vandaag gaan? [00:00:58] Speaker C: Vandaag heb ik een iets langer, omdat het lang geleden is, heb ik vandaag toch een iets langer mop meegebracht. Het gaat over bruine bonen. [00:01:05] Speaker B: Bruine bonen, daar doet hij mij denken aan. Ja, oké. [00:01:08] Speaker C: Ja, meer bepaald over mijn kozijn eigenlijk. Ah, voilà. Vooral dat het van de Amerikanen. [00:01:15] Speaker B: We zijn benieuwd. [00:01:16] Speaker C: Ah, Frans, dan ga ik beginnen. [00:01:18] Speaker B: Het beste. [00:01:19] Speaker C: Mijn kozijn heeft een hele groene passie voor bruine bonen. Maar wanneer hij bruine bonen eet, dan kun je me helpen iets te bedenken. Dan gaan we het vannacht serieus starten. Dus ja, hij had bruine bomen gegeten. Maar op een gegeven moment had hij een toffe meisje leren kennen. Maar die meisje kon er natuurlijk niet mee lachen, als hij bruine bomen gegeten had. Dan stonk heel dat huis tot het midden. Dus ja, hij moest aan die meisje beloven om nooit meer bruine bomen te eten. En hij probeerde eigenlijk, zo goed als hij kon, elke keer die belofte te houden om eigenlijk geen bruine bomen meer te eten. Maar op een goeie avond was hij met zijn auto van thuis aan het rijden, van zijn werk, terug naar huis aan het rijden, valt die auto toch wel niet in pan, zei ik, juist boven voor een Mexicaans etablissement. Oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei. [00:02:15] Speaker B: Oei oei oei oei oei oei oei. [00:02:16] Speaker C: Oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei oei o Dus ja, hij gaat naar binnen om te bellen natuurlijk, voor de neuropassistance of hoe heet dat. Iemand die hem kan komen takelen. En ja, op de telefoon zeggen ze, meneer, dat gaat toch nog even duren voor jullie dat wel kunnen komen halen. Maar, ik kan dat niet meepakken, je gaat wel ter voegte naar huis moeten rijden. Want ja, ik kan een auto wel meepakken, maar ik kan dat ook niet meepakken. Dat is geen probleem, zei mijn kozijn, dat is geen probleem. Maar ja, hij was met de kozijn ook aan het rekenen. Twee uur wachten, een uur naar huis wandelen, dan heb ik nog drie uur. Dus dan wel, in die drie uur, dan ga ik toch nog wat bruine bonen eten. Mijn madame komt daar toch niet achter, want tegen die drie uur is dat er toch allemaal uitgeruffeld en puffeld. En hij bestelt daar binnen. Hij zegt, open, breng mij maar een grote, kom, bruine bonen. [00:03:11] Speaker D: Een uurtje later komt een ober met. [00:03:13] Speaker C: Een lekker rieken potje bruine bonen met rode uien afgewerkt in chilisaus. Je kunt het je wel indenken. Dat gevoel werd nog aangewekkerd. Hij bestelde nog een kom. Nog een kom. Drie koeien van die bruine bonen met rooie ajuin in Chili-saus. Hij heeft hem erop gevrijden. Oei, oei, oei. Hij was aan de roze aan het wandelen ondertussen. Hij begint al. Roefel, roefel, roefel, roefel. Bij elke stap dat je zet, ontsnaapt een hoek van lucht buiten. Tegen dat hij thuiskwam, was het toch al een beetje beter. Het werkte. Nu goed, hij kwam thuis aan en zijn vrouw die zegt, zeg ze, ik heb een verrassing voor jou, maar je moet niet kijken. Ik heb de tafel schoongedekt, je moet niet kijken. Blinddoekskanon en ja, goed. [00:04:07] Speaker D: En hij gaat er aan tafel zitten. [00:04:09] Speaker C: En nieuws begint hij daar steken in zijn maag te krijgen, dat wilde hij niet weten. Maar wonder boer wonder, zijn madame kreeg telefoon. Dus die madame die gaat even naar de keuken en die gaat haar bellen, maar hij moest beloven die blinddoek niet af te doen. Heel goed en hij heeft dan die gelegenheid gebruikt en ineens heeft hij daar zijn linkerbel en daar ontsnapt de lucht. Stiekem, stiekem. En dan nog een en nog een. Het was niet een concert. En toch zo'n tussentijd een keer luisteren, dat is nog niet gedaan, niet meer bellen. Maar goed, heel goed. En dan toch nog wat... En dat stond er goed voor. En tussentijds hoorde ik het telefoon, dat is bijna gedaan. Maar hij was ook bijna uitgeblazen. En hij mocht hem de blinddoek afdoen van zijn vrouw. En niet zoals mennen kon zijn verbaasd, want tante Mirgit, nonkel Fons, de Zwa, de Roger had niet eens twintig man aan die tafel. Die hebben dat allemaal kunnen horen natuurlijk, hé. [00:05:12] Speaker B: Voilà, voilà, voilà. Dat was weer een gezellige, gezellige. Maar dames en heren, geef toe. De verbeelding aan die tafel, Fonske. Ja. [00:05:23] Speaker C: Ik heb voor vandaag nog een klein verrassingsje bij me. Ik heb nog een nieuw kleintje. Dat is toch lang geleden, hè? [00:05:29] Speaker B: Ik heb nog een nieuw kleintje erbij. Omdat het mijn verjaardag is, mocht je er nog eentje bij doen. [00:05:33] Speaker C: Is het je verjaardag vandaag? [00:05:34] Speaker B: Ja, ik ben iets... Ja, ja, dankjewel. [00:05:37] Speaker C: Happy birthday. Doei. [00:05:39] Speaker B: Dankjewel, dankjewel. Dankjewel, Franske. [00:05:42] Speaker C: Er waren twee nonnen uit Limburg die genieten van het schone uitzicht. [00:05:49] Speaker D: En ze zaten op het balkon van... [00:05:55] Speaker C: Van het klooster. Ze ademden de frisse lucht in en ze hadden zicht op de uitzicht van de mijntrails. Zegt die een non, ik ruik de mijnen. Niet, zegt die non. Dat kan niet. Ik denk dat het de mijnen zijn. [00:06:18] Speaker B: Ja, dames en heren, de sfeer is er wel lekker in. Ja, ja. Ze kan niet meer stuk vandaag. Vondstke, merci, merci, merci. Wat ga je nog doen? [00:06:28] Speaker C: Ik ga Sabine mijn pataten poren. [00:06:31] Speaker B: Ik denk dat ze hem straks bruine bonen gaat eten. [00:06:33] Speaker C: Dat hem ook nog eens goed stinkt. [00:06:36] Speaker B: Vondstke, laat ze vooral smaken. Zorg dat je niemand in de buurt hebt, dan kan het allemaal geen kwaad. [00:06:42] Speaker C: Ik denk dat mijn deken deze avond boven mijn bed gaat zweven. [00:06:46] Speaker B: Dat is een sterke, sterke, sterke toon. Ik zou zeggen uiteraard, Fonske, merci. En ik zou zeggen ook voor jou een fijne verderverzetting van deze leuke donderdagmiddag. En laat het straks smaken. En blaven. [00:06:59] Speaker C: Dank u.